Rwa kulszowa (ischialgia), potocznie nazywana „zapaleniem korzonków”, to stan, który objawia się nieznośnym bólem w okolicy lędźwiowej, promieniującym do kończyny dolnej. Szacuje się, że ataku rwy choć raz w życiu doświadczyło koło 40% dorosłych Polaków. Istnieje szereg przyczyn rwy kulszowej. Czy zaliczamy do nich także przewianie? Odpowiedzi na to pytanie szukamy w naszym artykule.
Co to jest rwa kulszowa?
Rwa kulszowa jest wynikiem ucisku na korzenie nerwu kulszowego – najdłuższego nerwu w ludzkim ciele, biegnącego od dolnej części kręgosłupa przez pośladki i uda aż do stóp. Objawy rwy kulszowej to przede wszystkim ostry, przeszywający ból, któremu mogą towarzyszyć symptomy neurologiczne, jak mrowienie, drętwienie czy osłabienie siły mięśniowej.
W ostrych stanach rwy kulszowej pacjent ma problemy z samodzielnym poruszaniem się, często „zastyga w miejscu”, nie może się schylić, a ulgę przynosi dopiero przyjęcie pozycji leżącej na boku z podkurczonymi nogami i umieszczoną między nimi poduszką.
Przyczyny rwy kulszowej
Rwa kulszowa nie ma jednej dominującej przyczyny. Stan ten może być wywołany przez różnego rodzaju patologie w obrębie kręgosłupa czy np. przewlekłe problemy neurologiczne, ale też urazy mechaniczne.
Do najczęstszych przyczyn rwy kulszowej zaliczymy:
- Przepuklinę dysku międzykręgowego– w jej przebiegu jądro miażdżyste uciska korzenie nerwu kulszowego.
- Urazy mechaniczne, na przykład w wyniku wypadku.
- Zwężenie kanału kręgowego spowodowane np. przez guzy lub inne zmiany nowotworowe.
- Kręgozmyk, czyli przesunięcie kręgu względem sąsiedniego kręgu.
- Zespół mięśnia gruszkowatego, w którego przebiegu mięsień ten może drażnić korzenie nerwu kulszowego.
Przewianie a rwa kulszowa
Przewianie to potoczne określenie na stan spowodowany nagłą zmianą temperatury ciała w wyniku wystawienia organizmu na przeciąg czy zimny wiatr. Zwykle objawia się to silnym bólem i sztywnością, co jest efektem gwałtownego skurczu mięśni.
Przewianie może spowodować również skurcz mięśni przykręgosłupowych lub mięśnia gruszkowatego, czego bezpośrednim efektem może być atak rwy kulszowej.
Trzeba wyraźnie podkreślić, że samo przewianie nie jest przyczyną rwy kulszowej, natomiast może być jednym z czynników ją wywołujących lub nasilających wcześniejsze problemy z kręgosłupem.
Wniosek? Unikanie przeciągów i dostosowywanie ubrania do aktualnych warunków pogodowych, to jeden z elementów profilaktyki ischialgi, ponieważ rzeczywiście istnieje związek między przewianiem a rwą kulszową.
Leczenie rwy kulszowej
Leczenie rwy kulszowej, również będącej wynikiem przewiania, w pierwszej fazie skupia się na łagodzeniu dokuczliwego bólu. Zalecane jest polegiwanie w łóżku w pozycji, która odciąża odcinek lędźwiowy kręgosłupa i jest wygodna dla pacjenta. Można sięgnąć po niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, na przykład na bazie ibuprofenu, ketoprofenu czy naproksenu.
Ważne!
Jeśli po 2-3 dniach ból nie złagodnieje, a przy tym pojawią się niepokojące objawy neurologiczne, jak niedowład czy nietrzymanie moczu, to należy pilnie zgłosić się do lekarza.
W cięższych przypadkach, gdy pacjent bardzo cierpi i nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować, może zapaść decyzja o podawaniu środków przeciwzapalnych i rozkurczających w tzw. miejsca spustowe, czyli poprzez iniekcję – stosuje się tutaj m.in. zastrzyki z witaminą B12, diklofenakiem czy meloksykamem, a nierzadko także blokadę nadoponową.
Czy rwa kulszowa sama przejdzie? Przeczytaj artykuł na naszym blogu.
Docelowo natomiast kluczowe jest to, aby poddać się rehabilitacji rwy kulszowej, czyli kompleksowemu działaniu, które z jednej strony pozwala złagodzić i ostatecznie usunąć ból, a z drugiej przywrócić funkcje kręgosłupa i mięśni przykręgosłupowych, wzmacniając je i niwelując ryzyko nawrotu rwy.
Szczególnie dobre efekty przynosi tutaj rehabilitacja metodą ARP, która stanowi połączenie fizykoterapii i stymulacji mięśni głębokich. Możesz z niej skorzystać w gabinetach Rehabilitacji ARPwave w Warszawie i Konstancinie.