Czy wiesz, że w badaniach aż 8 na 10 Polaków deklaruje życie w silnym stresie? Jesteśmy jednym z najbardziej zestresowanych narodów w Europie, co niestety znajduje odzwierciedlenie w innej statystyce: zgonów (żyjemy znacznie krócej niż mieszkańcy większości krajów unijnych). Stres ma wpływ na wszystkie dziedziny życia, w tym na funkcjonowanie kręgosłupa. Okazuje się, że jak najbardziej istnieje związek między stresem a rwą kulszową, który wyjaśniamy w naszym artykule.

Co ma stres do rwy kulszowej?

Na początek trzeba wyjaśnić, że wokół ludzkiego kręgosłupa znajdują się mięśnie, nazywane przykręgosłupowymi lub głębokimi, a także szereg innych tkanek miękkich. Mają one kluczowy wpływ na utrzymywanie prawidłowej postawy. Ich osłabienie – co jest nagminnym problemem wśród osób nieuprawiających sportu, prowadzących siedzący tryb życia – skutkuje dolegliwościami ze strony kręgosłupa, przede wszystkim odcinka lędźwiowo-krzyżowego.

Przechodząc do samego związku rwy kulszowej ze stresem. Otóż życie w przewlekłym stresie powoduje nienaturalne skurcze osłabionych mięśni głębokich, jak również ogólne napięcie całego ciała.

Prowadzi to do zaburzenia równowagi napięć mięśniowych, co może z kolei spowodować wystąpienie patologii w strukturze kręgosłupa – na przykład wysunięcie się krążka międzykręgowego (dyskopatię). Dyskopatia to najczęstsza przyczyna ataku rwy kulszowej (krążek zaczyna uciskać okoliczne korzenie nerwu kulszowego).

Jak widać powiązanie rwy kulszowej ze stresem jest jak najbardziej uzasadnione.

Stres fatalnie odbija się na kondycji całego organizmu

Związek stresu z ryzykiem rwy kulszowej jest nie tylko bezpośredni, ale również pośredni. Stres rzutuje na cały ludzki organizm, w tym na pracę poszczególnych narządów – szczególnie serca i układu krążenia.

Przewlekły stres jest czynnikiem ryzyka nadwagi i otyłości (zaburzenie metabolizmu), co również zwiększa prawdopodobieństwo doznania ataku rwy kulszowej.

Ponadto stres utrudnia przyswajanie składników mineralnych z pożywienia, przez co w organizmie osoby zestresowanej można zaobserwować poważne niedobory – przede wszystkim magnezu, żelaza oraz witamin z grupy B. Wszystko to także sprzyja atakowi rwy kulszowej.

Życie w stresie znacząco zwiększa ryzyko rwy

Trzeba pamiętać o tym, że osoby żyjące w przewlekłym stresie, bardzo często sięgają po używki, które także stanowią bezpośredni czynnik ryzyka rwy kulszowej. Dotyczy to przede wszystkim palenia papierosów, ale też nadużywania alkoholu i kawy.

Charakterystyczne dla osób zestresowanych jest również to, że w zdecydowanej większości przypadków są to ludzie przepracowani, spędzający w pracy po kilkanaście godzin na dobę, nawet w weekendy. Taki tryb życia jest skrajnie niehigieniczny, ogranicza możliwość uprawiania sportu, wręcz wymusza spędzanie większej części dnia w nieergonomicznej pozycji siedzącej. Efekt? Drastycznie zwiększone ryzyko doznania ataku rwy kulszowej.

Zacznij od rehabilitacji

W przypadku aktywnej rwy kulszowej pierwszą rzeczą, jaką trzeba zrobić, jest usunięcie patologii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa – najczęściej wysuniętego krążka międzykręgowego uciskającego na korzenie nerwu kulszowego.

Można to zrobić na wiele sposobów, natomiast szczególnie rekomendowane jest poddanie się specjalistycznej rehabilitacji. Ma ona na celu nie tylko przywrócenie fizjologicznego stanu odcinka lędźwiowego kręgosłupa, ale również wzmocnienie mięśni przykręgosłupowych, co znacząco zminimalizuje ryzyko nawrotu rwy.

Z profesjonalnej rehabilitacji rwy kulszowej amerykańską metodą ARP skorzystasz w gabinetach Rehabilitacji ARPwave w Warszawie i Konstancinie. Już teraz zapraszamy do rezerwacji dogodnego terminu.

Pamiętajmy natomiast, że rehabilitacja nie daje żadnej gwarancji pozbycia się problemu rwy kulszowej raz na zawsze. Ten problem może wrócić, o ile pacjent nie zmieni swoich szkodliwych nawyków. Konieczne jest ograniczenie stresu, co może np. wymagać skrócenia liczby godzin spędzanych w pracy lub nawet całkowitej zmiany profesji. Do tego dochodzi rzucenie palenia, uprawianie sportu oraz przejście na zbilansowaną dietę, najlepiej opartą o produkty roślinne.