Rwa kulszowa u osób starszych: jak dbać o kręgosłup w podeszłym wieku?

Rwa kulszowa u osób starszych: jak dbać o kręgosłup w podeszłym wieku?

Rwa kulszowa to bardzo bolesna przypadłość, która może dotknąć osoby w każdym wieku. Szczególnie narażeni są na to seniorzy, u których struktury kręgosłupa i okalających go tkanek miękkich są już mocno osłabione, co sprzyja np. wysuwaniu się krążka międzykręgowego uciskającego na korzenie nerwu kulszowego (najczęstsza przyczyna rwy). Istnieją natomiast sposoby na to, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tego problemu, o których przeczytasz w naszym artykule.

Ruch, ruch i jeszcze raz ruch

Zacznijmy od – mogłoby się wydawać – prozaicznej wskazówki. Okazuje się jednak, że wielu polskich seniorów jest na bakier z aktywnością fizyczną, spędzając większą część dnia w pozycji siedzącej lub leżącej. Takie postępowanie prędzej czy później zaowocuje problemami z kręgosłupem.

Aktywność fizyczna to warunek cieszenia się dobrym zdrowiem w każdym wieku. Nie trzeba od razu uprawiać sportu – wystarczą codzienne spacery oraz gimnastyka.

Świadomość ograniczeń fizycznych swojego ciała

Osoby starsze, co jest w pełni zrozumiałe, chcą jak najdłużej zachować sprawność i samodzielność życiową. Czasami jednak prowadzi to do sytuacji, w których następuje przekroczenie zdolności fizycznych ciała, nie tylko kręgosłupa, ale także poszczególnych mięśni, stawów i więzadeł.

Dobrym przykładem będzie tutaj samodzielne dźwiganie ciężkich przedmiotów, prowadzenie prac ziemnych w ogrodzie, przynoszenie zakupów ze sklepu, odbywanie długich podróży samochodem etc. Są to aktywności, które stanowią duże obciążenie dla kręgosłupa, będąc czynnikami ryzyka rwy kulszowej.

Stąd osoby starsze powinny chętniej korzystać z pomocy bliskich, młodszych sąsiadów, obcych ludzi napotkanych na parkingu sklepu spożywczego itd. Świadomość własnych ograniczeń i oszczędzanie kręgosłupa to pierwszy krok w kierunku ograniczenia prawdopodobieństwa doznania ataku rwy kulszowej.

Odpowiednia dieta

Dieta to bardzo ważny element profilaktyki rwy kulszowej, zarówno w podeszłym, jak i średnim czy młodym wieku. U osób starszych bardzo często obserwuje się niedobory żywieniowe, które zwiększają ryzyko problemów z kręgosłupem.

Dieta minimalizująca prawdopodobieństwo rwy powinna bazować na produktach roślinnych, zasobnych w wielonienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy ADEK, witaminy z grupy B, żelazo, magnez i wapń. Pożądanymi produktami w takiej diecie są m.in. pieczywo pełnoziarniste, jajka, drób, ryby morskie i oleje roślinne.

Rehabilitacja

Częstym błędem popełnianym przez osoby starsze, które już doznały ataku rwy kulszowej, jest przechodzenie nad tym do porządku dziennego. Wiele osób wciąż wychodzi z założenia, że rwa musi „minąć sama”, ewentualnie wspomagając się środkami przeciwbólowymi, a nawet korzystając z zastrzyków w tzw. miejsca spustowe (najczęściej z witaminą B12, która wykazuje działanie rozluźniające).

Gdy po kilkunastu dniach objawy mijają, osoba, która jeszcze przed chwilą bardzo cierpiała, jakby nigdy nic wraca do normalnej aktywności. Takie postępowanie jest niczym innym, jak proszeniem się o kłopoty i bardzo szybki nawrót rwy.

Podkreślmy zatem: rwa kulszowa wymaga poddania się rehabilitacji, która jest ukierunkowana nie tylko na zminimalizowanie bólu, ale także wzmocnienie mięśni przykręgosłupowych, usunięcie patologii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i tym samym na ograniczenie ryzyka ponownego ataku.

Z profesjonalnej rehabilitacji rwy kulszowej można skorzystać w gabinetach Rehabilitacji ARPwave w Warszawie i Konstancinie.

Ćwiczenia wzmacniające

Ważnym elementem rehabilitacji rwy kulszowej jest pokazanie pacjentowi ćwiczeń, jakie ten może wykonywać samodzielnie w domu. Są to w większości bardzo proste, podstawowe ćwiczenia, które nie wymagają doskonałej sprawności fizycznej czy kondycji. Można je wykonywać przed telewizorem, najlepiej codziennie, przez kilkanaście minut.

Ćwiczenia mają na celu przede wszystkim wzmocnienie mięśni przykręgosłupowych, co nie tylko minimalizuje ryzyko rwy, ale także poprawia ogólny komfort życia osoby starszej – niweluje dolegliwości ze strony kręgosłupa, mięśni i stawów, stopniowo zwiększając sprawność fizyczną, co w podeszłym wieku jest na wagę złota.