Istnieje wiele metod leczenia rwy kulszowej, od tych objawowych, aż po rehabilitację, a w skrajnych przypadkach zabieg operacyjny. U większości osób bardzo dobre efekty przynosi fizykoterapia, która ma na celu wzmocnienie mięśni przykręgosłupowych i tym samym usunięcie patologii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa będącej przyczyną ataku rwy (najczęściej jest to wysunięcie się krążka międzykręgowego). Popularnym zaleceniem rehabilitantów jest wdrożenie kinesiotapingu, czyli jednej z metod wspomagających leczenie rwy kulszowej. Więcej o tym przeczytasz w naszym artykule.

Czym jest kinesiotaping?

Kinesiotaping to popularna metoda uzupełniająca fizykoterapię, która polega na oklejaniu wybranych obszarów ciała specjalnymi taśmami kinezjologicznymi. Metodę tę coraz częściej wykorzystuje się także w przypadkach rwy kulszowej.

Głównym celem tzw. taśmowania jest zredukowanie bólu poprzez odciążenie i podparcie mięśni, co sprzyja poprawie krążenia w bolących miejscach. Obserwując zawody sportowe bardzo często możemy zauważyć zawodników noszących charakterystyczne taśmy.

Kinesiotaping nie jest samodzielną metodą leczenia, a jedynie formą uzupełnienia rehabilitacji rwy kulszowej. Prawidłowo dobrane i przyklejone taśmy rzeczywiście mogą złagodzić objawy towarzyszące atakowi rwy, zwłaszcza, jeśli ich przyczyną jest napięcie mięśniowe lub dysfunkcja mięśni okalających dolny odcinek kręgosłupa.

Poznaj najważniejsze przyczyny rwy kulszowej.

Praktyczne zastosowanie kinesiotapingu w rwie kulszowej

Taśmy kinezjologiczne są bardzo elastyczne, dzięki czemu mogą wspierać mięśnie przykręgosłupowe oraz mięśnie pośladkowe i powodować ich rozluźnienie, co już samo w sobie niweluje dolegliwości towarzyszące rwie kulszowej. Ponadto ucisk i lekkie uniesienie skóry przez taśmy do kinesiotapingu, przyczyniają się do poprawy przepływu krwi i limfy, co pozwala organizmowi szybciej zwalczyć stan zapalny w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.

Bardzo ważną funkcją kinesiotapingu jest stabilizacja dolnego odcinka kręgosłupa. Jest to szczególnie istotne w fazie podostrej ataku rwy kulszowej, kiedy to nadal trzeba unikać normalnej aktywności fizycznej i nie wykonywać gwałtownych ruchów.

Wielu rehabilitantów stosuje taśmy kinezjologiczne w formie „zabezpieczenia”, traktując kinesiotaping jako działanie profilaktyczne. Prawidłowo założone taśmy minimalizują ryzyko pogłębienia się patologii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, co przyspiesza rehabilitację, a przy tym ma pozytywny wpływ na psychikę pacjenta, który czuje się spokojniej wiedząc, że ma dodatkowe wsparcie w postaci taśm chroniących go przed nadmiernym obciążaniem dolnej partii kręgosłupa.

Czy można przyklejać taśmy samodzielnie?

Jest to oczywiście możliwe, natomiast trudno byłoby sobie wyobrazić, aby ktokolwiek był w stanie własnoręcznie przykleić sobie taśmy kinezjologiczne w prawidłowy sposób. O wiele lepszym pomysłem jest skorzystanie z pomocy doświadczonego fizjoterapeuty, a idealnym scenariuszem jest przyklejanie taśm przez specjalistę zaraz po zakończeniu sesji rehabilitacyjnej.

To jest ważne!

Niepoprawnie przyklejone taśmy kinezjologiczne mogą wyrządzić więcej szkód niż przynieść pożytku, nawet zaostrzając dolegliwości towarzyszące rwie kulszowej.

W przypadku rwy kulszowej taśmy do kinesiotapingu najczęściej przykleja się wzdłuż kręgosłupa lędźwiowego (celem jest wsparcie dolnego odcinka kręgosłupa) oraz na mięśnie pośladkowe, których napięcie także może być przyczyną rwy lub zaostrzać jej przebieg.

Częstą praktyką jest również przyklejanie taśm kinezjologicznych wzdłuż tylnej części uda, co przynosi ulgę pacjentom, u których ból towarzyszący rwie kulszowej wyraźnie promieniuje do nogi.

Na koniec podkreślmy, że kinesiotaping jest jedynie procedurą uzupełniającą, a nie zastępującą właściwą rehabilitację rwy kulszowej. Z tej skorzystasz w gabinetach Rehabilitacji ARPwave w Warszawie i Konstancinie.

Zajrzyj też do innych artykułów na naszym portalu, z których dowiesz się m.in., jak zapobiec rwie kulszowej, jakie badania przeprowadza się w ramach diagnostyki rwy kulszowej, a także jak zminimalizować ryzyko ataku rwy kulszowej w przypadku wykonywania pracy biurowej.